Rum, de kleine bruine draak



Rum met snor



De lente is weer in aantocht en ik ben benieuwd of Rum het weer op haar 'heupen' krijgt en een nestje wil gaan bouwen. Dan loopt ze rond met een pluk hooi of stro in haar bek totdat ze kaakkramp krijgt.

Rum is bijna 9, blind en loopt niet meer als een kievit. 't Is een kleine chagrijn, die Rum. Zolang ze maar bij vriendje Sjakie kan zijn is alles goed.

Rum heb ik destijds gratis afgehaald in Purmerend (nou ja, eigenlijk mijn zus, die woont daar in de buurt). Rum mocht mijn nijn Jut gezelschap houden die wegens hormonen gescheiden was van broer Jul die sinds 2007 gezellig samenwoont in Monnickendam met vrouwlief Bo.

lepeltje-lepeltje met Sjakie

Rum was 4,5 jaar toen ik haar kreeg en had al die tijd alleen in een hokje gezeten. Vrouwtjeskonijnen zijn van nature als niet zo heel erg lief en als je dan ook nog eens 4,5 jaar alleen bent, tsja, da's niet bevorderlijk voor een konijnenhumeur. Het eten werd naar binnen gegooid en ik geloof dat we een paar maanden stro tegenkwamen bij het schoonmaken van haar hok.

Sinds Rum door een watervalletje kijkt komt ze niet meer in het bovenste deel van hun villa maar blijft ze veilig op de begane grond. Een ingrijpende verbouwing zit er voorlopig niet in, ze kan haar weg nu prima vinden. Vooral niets verplaatsen anders botst ze er tegenaan. Een klein voordeel van haar blindheid: we kunnen haar nu zomaar aanraken en heel even aaien. Totdat ze in de gaten heeft dat we Sjakie niet zijn. Dan gromt ze en huppelt ze zo snel ze kan naar een veilig hoekje achterin het hok.

kerstmodellen 2008

Rum heeft na Jut (overleden in zijn slaap door gas in zijn buik) ook nog samengewoond met Drenco (vermoord door een bunzing) en is sinds 2008 het vrouwtje van Sjakie en is ze het gelukkigste konijntje in konijnenland.