wensen

Sinterklaas is weer in het land en dat betekent wensenlijstjes opstellen voor de cadeautjes die je graag op 5 december van de ouwe rakker zou willen krijgen. Zo heb ik op mijn lijstje van materiële zaken een ouderwets koffiezetapparaat gezet en weet dat de Sint mij niet teleur wil stellen en mij ook een mooi apparaatje gunt (en geeft).

Buiten het materiële heb ik ook zo mijn persoonlijk wensenlijstje. Een lijstje waarvan ik weet dat hij, hoe goed Sint ook zijn best doet, mij deze niet kan geven.

Zo zou ik graag een gezond lijf willen hebben. Zo eentje die geen problemen geeft zodra het kwik onder de 15 graden duikt, soepel is als een slang en beweegt als de best geoliede machine, niet aanvoelt alsof ik 3 dagen een tuin heb lopen omspitten, me niet het gevoel geeft dat er van binnen een stuiterballetje aan het stuiteren is en niet alleen tot rust kan komen met een paar pillen.

Een lijf moet een beetje op de achtergrond aanwezig zijn. Die wil je niet 24 uur per dag voelen. Zo'n lijf moet gewoon zijn werk doen, geen problemen geven en niet zeuren. Wat zou het toch mooi zijn als de wensen van alle zieke mensen in vervulling zouden kunnen gaan. Iedereen heeft toch recht op een mooi en gezond leven? En natuurlijk is wat ik heb niet heel ernstig of levensbedreigend maar ik ben wel beperkt in mijn doen en laten en er zijn dagen dat ik hier ontzettend van baal. En vandaag is zo'n dag.

Emigreren naar een warm land zie ik niet zitten omdat ik mijn familie en vrienden en mijn leven in dit land vreselijk zal missen. Daarom koester ik in het voorjaar en de zomer, en als we op vakantie zijn in een mooi land met aangename tempteraturen de momenten dat ik pijnloos door het leven kan gaan. Ik hou me vast aan de gedachte dat ik over iets meer dan 4 weken een vliegtuig instap en de koude winter eventjes een weekje achter me laat om te genieten en even bij te tanken.